دوباره میخواهم به سمت خدا برم

(تاری دید و زوال عقل و…  مزخرفی بیش نیست. چرت و پرتی بیش نیست و …)

اتفاقاً اینها حقیقت داره

مثلاً خود بنده و افراد دیگری که میشناسم ..

من خودم نزدیک ۶ سال ، استمنا می کردم، بیشتر وقتا نماز نمیخونم، قرآن که هیچی..

وقتی دوره بعد از ترک و قبل از ترک رو بررسی می کنم میبینم که :

در دوران استمنا:

خیلی ضعیف، بی اراده، عدم شناخت و فهم و درک حقایق مُسَلم (همون بصیرت)، پرخاشگر، زود عصبانی ، ایراد گیر، پر از اشتباه و خطا، دوری از خدا و مراسمات و میهمانی ها، کمر درد، و و و…

دوران بعد از استمناء (که الان حدود بیش از ۱۰ ساله ترک کردم):

به خدا رسیدم و دارمش و اونهم داره منو (دیگه هیچوقت از هم جدا نمیشیم)

اخلاقم خیلی خوب و مهربانتر و سازشگر شده

خیلی به فکر کمک به پدر و مادر و مردم و بچه ها مخصوصاً هستم

به عینه میبینم نور چشمم بیشتر شده

حافظه و دقتم بیشتر شده

خیلی فهم و شناخت حق و باطل بیشتر شده و هر روز داره بیشتر میشه

زندگی سالمی دارم و نگاه به نامحرم خیلی کمتر شده(البته اکثرش به دلیل شرایط جامعه و اطرافیان به صورت بی اختیار انجام شده و بیشتر بقیه هم با نیت بدی نبوده) و این اواخر به صفر نزدیکتر شده (دلیلش هم این بوده که رابطمو با خدا در مرحله ویژه ای قرار دادم) و پیمان های قوی تری دارم باهاش میبندم، (چون رَوِشم اینه که به تدریج از گناهان و گمراهی و غفلت دور  و به سمت بنده حقیقی شدن برم  البته نه اینکه مثلا گناهان مسلمو تعداد کم انجام بدم، نه اونها رو که تمام سعیم رو میکنم اصلاً انجام ندم و خدا هم کمکم کرده، منظورم به خدا رسیدنه و دوری از تعلقات و احیاناً گناهان و اشتباهاتی که از دستم در میره مثل دروغ یا قضاوت..)

در دوران استمناء، دروغ زیاد میگفتم، ولی بعد از اون و عهدی که بستم و تمرین تدریجی حذف دروغ که انجام دادم، الان این اواخر ، به جایی رسیدم که دروغ نمیگم (البته از این ده سال، حدوداً نزدیک ۸ سال به این سمت، به ندرت دروغ گفتم و اگه دروغی بوده بیشترشون جنبه مصلحتی داشته)

در دوران استمناء، خیلی به خدا و دین و اسلام  و … بد و بیراه می گفتم، ولی بعد از ترک، فهمیدم مشکل از خودم و غفلت و بی خبری و گناهان و اشتباهات من بوده

خیلی تغییرات دیگه که الان دیگه وقتی برام نمونده بنویسم..

اما بزرگترین عیب و ضرری که استمناء به من زد، نقص جسمی و ایجاد یک بیماری در من بوده ،

بی اختیاری قطره ای ادرار ، یعنی بعد از دفع ادرار، قطراتی در طول روز خارج شده، و همچنین زودانزالی…

بعد از ترک تازه فهمیدم با خودم و جسمم چه کردم،

این عارضه جسمی، تمام زندگی منو تحت تاثیر خودش قرار داد، از جمله، انجام امور روزمره زندگی، دستشویی رفتن، حمام رفتن، میهمانی رفتن و میهمان آمدن، مسافرت رفتن، مدرسه  و دانشگاه و سربازی رفتن، شنا، مسجد و نماز جماعت، ورزش، و و و…  ببینید در همه اینها، این عارضه دست و پاگیر من شده

بماند،   ولی من الان چون خدا رو دارم، با وجود همه این مشکلات و مشکلات دیگر در زندگی، از زندگیم کاملاً راضی هستم و کاملاً امیدوار و توکل خالص به خدا

الان هم عزم جدی دارم که تا جایی که میتونم  شرایط سربازی و یاوری امام زمان رو در خودم مهیا و فراهم بسازم، و این راه جز با نزدیکتر کردن بیشتر خودم و روحم  به خدای خودم، ممکن نیست

حرف زیاد برای گفتن هست ولی وقت ندارم…

ببخشید اگه کمی طولانی شد.